ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း

အခ်စ္နဲ႕ဘဝ
ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ သံေယာဇဥ္
ပဋိပကၡ ၾကံဳလာျပီဆိုရင္..
ေရြးခ်ယ္မႈဆိုတာ
ဘဝရဲ႕လကၡဏာတစ္ရပ္ပါ...
ျဖစ္ခ်င္တာထဲကုိ
ျဖစ္သင့္တာေတြေလာင္းထည့္
တတ္ႏုိင္သမွ် သမေအာင္ေမႊရင္း
ဘဝဟာ...မေသာက္ရေသးတဲ့
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ျဖစ္ခဲ့တယ္...

ေနာင္တ

အဆံုးသတ္မွာ
ဆံုးရႈံးရမွာေသခ်ာေနျပီဆုိ
ဘာလုိ႕မ်ား
အစကျပန္စေနဦးမလဲ...
ဘဝကဆံုးရႈံးျခင္းကုိဘဲ
လက္ေဆာင္အျဖစ္အျမဲတမ္းေပးတယ္.
တကယ္ပါ.
ငါေလမင္းကုိ ဒီေလာက္အထိ
မခ်စ္ခဲ့မိရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္မလဲ...
အခုေတာ့ မင္းအတြက္နဲ႕
ငါ့ညေနေတြ
အက်ည္းတန္ေနခဲတာမ်ား....
အဝါေရာင္ပန္းတစ္ပြင့္
အတုိင္းဘဲ...

တစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္..ဒီကဗ်ာကုိသူဖတ္ရင္သိမွာပါ...

မုိးနံနက္ခင္း

ေ၀းေစဖို႕နင္ေတြးလဲ
ေႏြးေစဖို႕ငါေရးခဲ႕တယ္
ဒီလိုမိုးမစဲတဲ့မနက္ေတြဆို....
ေရစက္လက္န႕ဲသစ္ရြက္ေတြ
အျပိဳင္းအရိုင္းငို
ေဖာ္ေ၀းသူတိုင္းအေဆြးပိုသတဲ့။
ဒီအခန္းရဲ႕တစ္ဖက္မကလို႕
ကမၻာတစ္ဖက္ကိုပဲ ထြက္ထြက္
ရင္ထဲမွာမြန္းက်ပ္တုန္းပဲ။
အရင္ထက္ငါလြမ္းတက္တုန္းပဲ။
ဒီလိုနဲ႕နင္မပါတဲ့ငါ့ရဲ႕ကမၻာ
ေလးဘက္ေလးတန္
အလိုလိုပိတ္ေလွာင္မိခဲ့တယ္။

အလြမ္းည

ညေတြကို ခေရလိုသီရရင္
ဒီညေတြ မေမႊးမွာေတာ့ေသခ်ာတယ။္
မင္းမရွိလို႕ေလ....
ရင္ဘက္ထဲကအရိုင္းပန္း
မင္းနမ္းတက္ရင္ တသက္စာ ထာ၀ရ
ရွင္သန္လို႕လန္းမွာပါ..
အခုေတာ့
ေလေျပေတြရယ္
သူ႕ရနံ႕မပါရင္ မတိုက္ပါနဲ႕လား
ငါတစ္ေယာက္တည္း
အားငယ္လို႕ပါ။

ထံုးတမ္းစဥ္လာ

မေန႕ကေတြ႕ၾကတုန္းက
ဒီမ်က္ႏွာေတြ
သူတို႕မဟုတ္ၾကသလိုပဲ
ျဖဴသလိုလိုအျပံဳးေတြေတြ႕ေတာ့ေလ
အေမ႕ကိုသတိရလိုက္တာ
အေမျပံဳးသလိုဘာလို႕
မျပံဳးၾကပါလိမ့္
စကားဆက္မိလို႕
ေမးၾကည္႕ေတာ့ ဒီလိုပါပဲတဲ့
ေတာ္ေတာ္ရယ္ရတဲ့လူေတြ
အေမးတျခားအေျဖတျခားနဲ႕
ေတြးမိရင္အိပ္လို႕ကိုမရေတာ့ဘူး
ဒါနဲ႕ ကိုယ္ကိုကိုယ္အားတင္းရတယ္
ခဏေနျပီးသြားမွာပါေပါ့
ဒီလိုနဲ႕ေနလာလိုက္တာ
အခုမွပဲ .......
တစ္ေယာက္တစ္လမ္းေလွ်ာက္ၾကရေအာင္ေျပာရင္း
ဘာရယ္မဟုတ္
လမ္းဆံုေရာက္တိုင္း
လမ္းမွားတတ္လာတယ္။

ခ်စ္သူသို႕(၅)

တကယ္ေတာ့.....
သံေယာဇဥ္ဆုိတာ မထားခဲ့၇င္
နင္နဲ႕ငါ့ၾကား
ဘာလုိလားခ်က္မွရွိမွာမဟုတ္ဘူး.. ..။
နင္လဲနင့္ဘ၀မွာနင္ေပ်ာ္
ငါလဲ ငါ့ဘ၀ကုိ ငါေလွာ္လုိ႕
ကုိယ္ထင္ရာကုိယ္စုိင္း
ကုိယ့္ယုံၾကည္မႈ အတုိင္းပဲေပါ့.....။
ခုေတာ့ဟာ.....
ငါတုိ႕ႏွစ္ဦးရဲ႕အၾကား
ေသာကေတြပြားေစဖုိ႕
ခ်စ္သူဆုိတဲ့ၾကဳိးတစ္ေခ်ာင ္းက
နင္နဲ႕ငါ့ကုိ ေပါင္းစည္းေပးထားခဲ့ေလေတာ့
နင္လဲငါေက်နပ္ေစဖုိ႕ျပင္ရ
ငါလဲနင္သံသယမျဖစ္ေစဖုိ႕ဆင္ ျခင္
အရာရာဟာ အရင္လုိေတာ့
လြတ္လပ္စြာရွင္သန္ခြင့္ မရွိနုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့..... ။
ဒါေပမယ့္....
ဒီရွင္သန္ရျခင္းမွာ
ငါေပ်ာ္တယ္ဆုိတာေတာ့ ၀န္ခံပါရေစ.....။

ေဘာင္မ၀င္တဲ့ဘ၀

ျဖစ္ခဲ့ျပီးတာေတြလည္း
ျဖစ္ခဲ့ၾကျပီးျပီ
အခုမွေနာင္တရလုိ႕ေကာင္းေနတုန္း
ပင္လယ္ထဲသြန္ခ်ခဲ့တဲ့အဆိပ္ေတြကုိ
ျပန္ေဖာက္ထုတ္လုိ႕မရေတာ့သလုိ
ညစ္ပတ္စြန္းထင္းသြားတဲ့ ယုံၾကည္မွုေတြလည္း
ျပန္ေကာက္သုတ္လုိ႕မရေတာ့ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ေပါ့
အရာရာဟာေျပာင္းလဲေနသလုိ
အဲဒီယုံၾကည္မွုေတြကလည္း ေျပာင္းလဲေနဦးမွာပါပဲ
က်ယ္ေလာင္လြန္းတဲ့
ဒါဏ္ရာထဲကေသြးစီးသံလုိ
စီးေနတဲ့ပင္လယ္ရဲ႕အသံကုိနားေထာင္ရင္း
လရဲ႕ေအာက္ဘက္မုိင္အေ၀းမွာ
ငါ ....တုန္လွုပ္ေနရတယ္။
ဘယ္ေလာက္ပဲၾကာၾကာ
ဒါဏ္ရာကက်က္မသြားပါဘူး
အခုအခ်ိန္ကစလုိ႕
ဒါဏ္ရာေတြကုိဘယ္ေတာ့မွလည္းေမ့ႏုိင္မွာလည္းမဟုတ္ဘူး
နာက်င္မွုေတြကုိမွတ္မိသတိရစရာ
သီးသန္႕ဘာသာစကားတစ္ခု..
ဖန္တီးမိခဲ့ျပီးျပီ။။